48 ชั่วโมง คนเดียว ที่ เชียงคาน

โชคดีเจอทั้งฝน ทั้งแดด ท้องฟ้าสวย ทะเลหมอก มีแค่เสาร์อาทิตย์ก็ไปเที่ยวได้ ค่ากินก็ถูก ที่พักหลักร้อยให้เลือกมากมาย ที่เที่ยวสวยงาม

เริ่มกันที่ บ่ายวันพฤหัสบดี มีความนึกคิดอยากจะออกเดินทางคนเดียวไปซักที่นึง คิดไปคิดมาชื่อ เชียงคาน ก็โผล่ขึ้นมาในหัว ข้อมูลที่เที่ยวก็พอรู้บ้างแล้ว ขาดก็แต่ที่พัก กับการเดินทาง

ผมไม่รอช้ารีบเปิดเว็บ บขส. มองหารถทัวร์นั่งไปลงเชียงคาน จองเรียบร้อยเป็นรถ VIP รอบ 22.00 วันศุกร์ ที่นั่งสุดท้ายพอดีเลย ซึ่งรถทัวร์จะไปเช้าแปดโมงที่เชียงคาน
ที่พักผมหาได้จาก internet ชื่อ บ้านชานเคียงที่เชียงคาน ติดริมโขง ติดถนนคนเดิน ไม่รอช้าเช่นกันโทรนัดแนะพี่เจ้าของ โอนเงินเรียบร้อย

วาร์ปมาที่หมอชิตวันศุกร์แห่งชาติ เวลาใกล้สี่ทุ่มแล้ว รถทัวร์พร้อม คนพร้อมจะนอนมานานแล้ว เข็มสั้นเลขสิบ เข็มยาวเลขสิบโมง รถทัวร์ล้อหมุนออกจากกรุงเทพ ลาแล้วมหานครแห่งความวุ่นวาย ขอหลบไปชาร์ทพลังแปป

หลังจากหลับๆตื่นบนรถไปจนเช้า ช่วงเจ็ดโมง รถมาถึงชานเมืองเลยแล้ว หมอกมีให้เห็นบ้างรายทางตามซอกเขา สลับกับทางคดเคี้ยวของถนนที่พาดผ่าน

ผู้ร่วมทางแปลกหน้า แต่ใจตรงกันกับความงามของธรรมชาติข้างทาง

ถึงเชียงคานปุบ เราทำการบ้านมาโอเคแล้ว รู้ว่าจากตลาดสดที่รถทัวร์มาส่งไปที่พัก บ้านชานเคียงที่เชียงคาน ไม่ไกลมาก แค่เดินตรงไปตามทาง เปิด google maps เลยครับง่ายมาก แล้วก็มาถึงหน้าที่พัก ฝากกระเป๋ากับพี่แม่บ้านแปปนึง แล้วออกไปหาอะไรกัน

จุ่มนัว ยายพัด ของกินชื่อดังของเมืองเชียงคาน ร้านอยู่ซอยศรีเชียงคาน 10 จุ่มนัวนี่จริงๆ มันก็คือ สุกี้ ของเราดีๆ นั่นเอง เพียงแต่รสชาติอาจจะต่างกันไปนิดหน่อย ในจุ่มนัวผักเพียบนะครับ ไม่ว่าจะเป็น ผักบุ้ง ผักกาดขาว ผักกะหล่ำ ตั้งโอ๋ ขึ้นฉ่าย ใครไม่อยากใส่อะไรก็บอกคนทำได้เลย

ว่าด้วยเรื่องห้องพัก เราจองได้ ห้องชานกลาง เป็นห้องเดียวที่มีห้องน้ำในตัว เตียงพอเหมาะนอนสองคน ของใช้ส่วนตัวแนะนำให้เตรียมมาเอง หรือจะมาหาซื้อร้านสะดวกซื้อที่เชียงคานก็ได้ (Review ที่พัก บ้านชานเคียง)

เราได้รถมอเตอร์ไซค์เช่ามาจาก ซอยศรีเชียงคาน 9 ช่วงระหว่างวันแดดแรง แนะนำเสื้อคลุมมิดชิด ผ้ากันฝุ่น รองเท้าผ้าใบ พร้อมแล้วลุย

จุดแรกคือ วัดภูช้างน้อย ซึ่งจากตัววัดสามารถเห็นวิวเมืองเชียงคานได้ วัดนี้จะอยู่นอกเมือง ถนนก่อนเข้าเมืองด้านซ้าย ไปไม่ถูกเปิด google maps นำทางได้เลย

แก่งคุดคู้ เป็นแก่งหินใหญ่ขวางอยู่กลางลำน้ำโขง ห่างจากตัวเมืองประมาณ 3 กิโลเมตร มีป้ายบอกชัดเจน ขับตามไม่มีหลงทาง เราไปชะโงกดูอยู่แปปนึง อ้อโอเคนะ เป็นแบบนี้นี่เอง แล้วก็กลับเมือง

ช่วงบ่ายกลับมานอนพักที่ห้อง บ่ายโมงห้องพักยังร้อนอยู่เพราะหลังคาเป็นสังกะสี แต่ดีที่ไม่นานฝนก็ตกลงมาช่วยลดความร้อนไปได้ดีทีเดียว ตื่นมาอีกทีก็เย็นแล้ว ฝนเพิ่งหยุดตกไปไม่นาน

เราขี่รถออกจากเมืองอีกครั้ง ตามคำบอกของเจ้าของว่ามีชุมชนอยู่ริมโขง เลยจากแก่งคุดคู้นิดหน่อย ชื่อว่า ผาแบ่น ที่นี่มีโฮมเสตย์ด้วยนะ ริมโขงจากมุมมองผาแบ่น หญ้าเขียวๆ กับพระอาทิตย์ลับหายไปในฝั่งลาว การได้ขี่รถหลังจากฝนหยุดตก เป็นอะไรที่สุขใจมาก ลมเย็นปะทะหน้า กลิ่นไอดิน หลายๆ อย่างที่หาไม่ได้จากเมืองกรุง

จากผาแบ่น เราขี่รถไปอีกเส้นทางใกล้กัน เพื่อไปยัง วัดพระพุทธบาทภูควายเงิน แต่มาช้าไปหน่อย อุโบสถปิดไปแล้ว เลยได้แต่ตั้งจิตอธิษฐานอยู่ภายนอก

ก่อนเข้าเมือง เรานั่งดูต้นไม้ ต้นอะไรไม่รู้อยู่นาน นั่งบนเบาะรถนี่แหละ แบบว่ามุมมันดี แสงให้ บรรยากาศก็ดี

เชียงคานยามเย็นในช่วงก่อนเข้าหน้าฝน คนก็น้อย จนรู้สึกนี่แหละการเที่ยวแบบไม่เร่งรีบ อยากไปจุดไหนก็ไป อยากกินอะไรก็กิน (ร้านสะดวกซื้อเราก็เข้านะ) อยากหยุดถ่ายอะไรก็ได้ ที่เค้าฮิตบางที่ก็ไม่ได้ทำตาม

คืนวันเสาร์ มุมสวนสาธารณะ ลากันคืนนี้รีบเข้านอน ลุ้นวันพรุ่งนี้ไปดูทะเลหมอก

วันอาทิตย์ ตีห้า เช้าตรู่ขี่ฝ่าลมเย็นรถไปทางแก่งคุดคู้ เลยไปอีกนิดจะพบทางไปภูทอก อยู่ขวามือ เมื่อเข้าไปถึงทางขึ้นแล้ว เราจะต้องต่อรถสองแถวท้องถิ่นขึ้นไปด้านบนชมความงามของทะเลหมอก

ทะเลหมอก มีให้ชมอยู่ไม่นาน ของแบบนี้อยู่ที่โชคและสภาพอากาศล้วนๆ เพียงเวลาผ่านไปไม่นานทะเลหมอกก็ถูกแทนที่ด้วยเมฆหมอกลอยมาปิดท้องฟ้าไปจนหมด เราเก็บของลงจากภูทอกเข้าเมืองมาหาข้าวกินตอนเช้า